Kadınlar..

Kadınlar..

Kadınlar..

Aslında günlerini kutlamamak için 1 yıl boyunca uğraştığımız varlıklar.

Kimi tarafından şiddet gören, kimi tarafından korunmayan, kiminin sevmediği, kiminin de önemsemediği Kadınlar..

Yılda 1 gün mutlu edebilir miyizin düşüncesi içindeyiz ne yazık ki.

Boş bulduğumuz bir 8 Mart’ı Kadınlara ayırarak sözde ” pozitif ayrımcılığın ” dibine vuruyoruz.

Kuru bir kutlu olsun sarıyor dilimizi, bir nevi pelesenk hali bu.

Geçen sene de öyle yapmıştık çünkü.

Daha önce de öyle olmuştu falan filan.

Kimimiz daha kıymet veriyor; çiçekler, çikolatalar bilmem ne !

Erkek adam yapar mı onu yahu ?

Kutlu olsun neylerine yetmemişti ?

Zaten kendilerine ait günleri var, bak bizim Erkekler günümüz var mı ?

Yok !

Hâlâ bir üstünlük peşindeyiz.

Kadınlar..

Değerleri asırlardır bilinmemiş, bilinmeyecek olanlar.

Sevgi istedikçe, farklı şeylere maruz kalanlar.

Ana, bacı olunca iyi de; karı, kız olunca her türlü pisliğe layık olanlar.

Kadınlar..

Bir güne sığdırılmış mutluluklarıyla var olanlar; buna mecbur bırakılmışlar.

Erkek eve para getirir, sen çocuğuna baksınlar, yemeği yap, bir de; çamaşırı yıkasınlar..

Her şeye rağmen, mutlu edenler, mutlu olanlar.

Bir gün değil, her gün kutlu olsun.

Varlığınıza şükür olsun.